Εις το επανιδείν....

Λένε?

Ξεχνούν.

Δε λένε?

Θα πουν.

Κάνουν?

Μοιραίο.

Δεν κάνουν?

Το ίδιο είναι.

Γιατί

Να ελπίζουμε?

Όλα

Όνειρο είναι.

Φερνάντο Πεσσόα

Μπες στο spirit

Να 'ταν η αγάπη, ρόδι τυχερό..........

Κάτω απ' το "γκι" να σου δώσω,

το φιλί μιας ολόκληρης ζωής....

Άγιε Βασίλη, κόπιασε να σε κεράσω ένα καφέ...

πσστττ.... εδώ καλέ.....

Μα δεν ήταν ανάγκη....

Άγιε, με κακομαθαίνετε......

Μόνο υγεία θέλω να ευχηθώ,

όλα τα υπόλοιπα τα μπορώ μόνη μου.....

"Έλατο, αχ έλατο"

όπως κι αν σε ντύσουμε,

μείνε για πάντα έλατο, please.....

se apla ellhnika:

Μέρη Κρίστμαςςςςςς

Ντιν - Νταν...

Ντιν - Νταν....

Το ακούτε κι εσείς ή κουδουνίζει το κεφάλι μου????

Να θυμάστε, Μελομακάρονα και κουραμπιέδες

με μέτρο, εε........

Οι "σόλο" καριέρα,

Μην παραλείψετε να ερωτευθείτε......

Το μόνο που μπορώ...

Φυσάω χρυσόσκονη στα όνειρα σας ....

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Τις φωτός , τις δανείστηκα

από τους δημιουργούς τους

;-)

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΙΜΑ. ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ!

SOS... ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!

Υπάρχει ένα παλικάρι 28 ετών στον Ευαγγελισμό που χρειάζεται 40 φιάλες αίμα. Σοβαρό ατύχημα με μηχανή, έχουν πειραχτεί ζωτικά όργανα. Τα στοιχεία είναι:

Μερισιώτης Βαγγέλης,

Ευαγγελισμός ΜΕΘ2,

ώρες 8.30-14.00 και 15.00-19.00.

Προωθείστε το όπου μπορείτε.

Ευχαριστώ

Καλημέρα σας,Θα ήθελα την βοήθειά σας για την ζωή ενός φίλου μου. Χρειάζεται να κάνει μεταμόσχευση συκωτιού και πρέπει να βρούμε αίμα αποκλειστικά ομάδας 'Ο αρνητικό'. Εάν μπορείτε ανακοινώστε το διότι έχει ζωή μία με δύο εβδομάδες. Μπορεί κάποιος/α από εσάς να έχει αίμα 'Ο αρνητικό' και να του σώσει τη ζωή. Για οποιαδήποτε πληροφορία μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου

Σας Ευχαριστώ

ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
ΤΗΛ-ΦΑΞ :26210-35638ΚΙΝ: 6944 434 559

Ας βοηθήσουμε όλοι το Βαγγέλη......

Ένας συνάνθρωπος μας, χρειάζεται βοήθεια ....

Προωθήσετε το μήνυμα γρήγορα και όποιος έχει την ομάδα αίματος του Βαγγέλη ας τρέξει κοντά του...

Εντάξει...

UPDATE: ΚΑΛΟ ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

Ένα μεγάλο συγνώμη για την μακρόχρονη απουσία μου.

Όλα είναι καλά, μα ένα ταξίδι στην Ιταλία και αυξημένες υποχρεώσεις αυτό το καιρό, με κράτησαν μακρυά σας.

Θα ήθελα να προτείνω στους φίλους που διαμένουν ή βρίσκονται στην Αθήνα, να επισκεφτούν αύριο 3/12, τον πολιτιστικό πολυχώρο της Άγκυρας (Σόλωνος 124 & Εμμ. Μπενάκη), στις 7.00 μ.μ. που θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου, "ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι αχ", του αγαπημένου μου φίλου και συγγραφέα, Γιάννη Φιλιππίδη. Λεπτομέρειες για την εκδήλωση θα βρείτε στην πρόσκληση δεξιά.

Πιστεύω, ότι αξίζει πραγματικά να στηρίξουμε έναν αξιόλογο συγγραφέα, με την παρουσία μας.

Ελπίζω να τα πούμε αύριο από κοντά, στον πολυχώρο της άγκυρας.

Φιλιά πολλά σε όλους σας.

Εντάξει….
Μη δίνεις σημασία..
Άλλωστε πώς να δικαιολογήσω την ύπαρξη μου;
Ανεφέλωτη θαρρώ, θέλω να είμαι
Μα έρχεται ο θυμός και με βρίσκει
Σ’ εκείνα τα στενά σοκάκια εντός μου.

Εντάξει…

Για λίγο μόνο θα κρατήσει
Κι έπειτα ξανά θα χαράζω
Χάρτινες μουντζούρες κι
Εσύ θα λες μη χαλάω
Τις καρτούλες, πιστεύοντας
Πως θα βάλω μυαλό.

Εντάξει….
Νομίζω μου ταιριάζει το σκούρο
Σαν μαύρα ντύνω τις μέρες μου
Ξεγελώντας στο ζύγι
Την αυταρέσκεια μου.
Γυναίκες...

Εντάξει…..
Κι αν για λίγο κλείσω τα πατζούρια
Είναι γιατί με πιάνει η σελήνη απ’ το χέρι

Και με κερνά σφηνάκια,

Πίνοντας στην υγειά της.
Πως ν’ αρνηθώ μια κάθαρση;

Εντάξει…..
Έχω κι εγώ τα ελαττώματα μου
Μα λίγο ακόμη, άσε να χαρώ
Τις μικρές νεφελωμένες στιγμές μου
Τις θέλω κι αυτές – διάλλειμα στα
πολύχρωμα τόξα μου .

Εντάξει….
Ξέρω πως είναι, να αρνείσαι τα πρέπει
Επαναστάτρια από φύση
Κόντρα στο φόβο των Ιουδαίων.
Ξεχνιέμαι κάπου κάπου
Και ζητώ απτό γιο μου
Συμμόρφωση κ’ υπακοή
Χα χα … Πάψε αστεία μάνα....

Εντάξει….
Μα τα συναισθήματα δεν πατρονάρονται
Γι’ αυτό μη ζητάς να αλλάξει
Κατεύθυνση ο δείκτης.
Σε λίγες ώρες πάλι
Απ’ το ίδιο σημείο θα περάσει..
Κι όλα ξανά, θα είναι
ΕΝΤΑΞΕΙ….

------------------

15/10/08

Σήμερα, όλα είναι εντάξει....

Η φωτογραφία τραβήχτηκε, ειδικά για τον ΠΚ....

Συγκινήσεις

Και πάνω που ο νεφελωμένος φθινοπωρινός ουρανός, μας βάζει σιγά, σιγά στο κλίμα του χειμώνα, ήρθε προσκλησούλα για παιχνίδι, από Lockheart και Roadartist .


Οι κανόνες είναι:

"Στο συγκεκριμένο παιχνίδι καλείστε να παραθέσετε ένα video, κείμενο, στοίχο, τίτλος από ταινία ή απόσπασμα αυτής ή ότι δηλαδή σας έκανε να συγκινηθείτε και φυσικά αν θέλετε αναφέρεται και τον λόγο που σας συνέβη αυτό."

Συγκινήσεις λοιπόν....

Μέχρι να αποφασίσω, αν θα αναφερθώ, σε αυτό που πραγματικά με συγκινεί, ήδη δούλευε μέσα μου, το συναίσθημα της νοσταλγίας και της απουσίας....

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια, μα κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι, γυρίζω πίσω στο χρόνο και βλέπω δυο καταγάλανα μάτια, να ταξιδεύουν στο απέραντο γαλάζιο τ' ουρανού και μια λατρεμένη φωνή, να συνοδεύει τον Αλκίνοο και τη Δήμητρα ....

"Μη τον ρωτάς τον ουρανό"

Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε
μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου

Μη τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε
σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου

Μη τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

Στίχοι
Γιάννης Ιωαννίδης
Μουσική
Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη Εκτέλεση
Μαρία Φαραντούρη
Άλλες Ερμηνείες
Τζένη Καρέζη, Χάρις Αλεξίου,

Δήμητρα Γαλάνη, Μαίρη Λω

Είναι πολλά ακόμη, εκείνα που με συγκινούν. Θα αναφερθώ σε αυτά, μια επόμενη φορά.
Αυτή η ανάρτηση ανήκει ολοκληρωτικά στην Αννούλα, που ενώ έφυγε πριν αρκετά χρόνια,
υπάρχει παντού ....

Σε αγαπώ και μου λείπεις...

Αφήνω ανοιχτή πρόσκληση, για όποιον αντέχει τις δυνατές συγκινήσεις

Οι στίχοι και οι πληροφορίες


προέρχονται από το BestLyrics.gr

I missed you...

"....στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε...."

Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά;
Όσο κι αν ο χρόνος πιέζει, να χωρέσω τη μέρα μου σε ένα 16άωρο, πάντα θα υπάρχουν οι νύχτες να σεργιανίσουμε μαζί.
Και μια νύχτα σαν την αποψινή, με μια πανσέληνο στο πρώτο της αντίο, πως θα μπορούσα να αρνηθώ μια βόλτα στα όμορφα του νησιού μου;

Τι λέτε, πάμε να πιούμε mohitos στο Porto Fino??

Οι αισθητικές παρεμβάσεις στο χώρο....

....παραβγαίνουν σε ομορφιά ,τη μάγισσα θάλασσα, που φτάνει μια ανάσα, από τα πρώτα...

...... τραπέζια του μαγαζιού.

Οι μουσικές, ήχοι που σε γαληνεύουν... μπερδεύονται με τα κύματα και νιώθεις να μην θέλεις να σου τελειώσει ποτέ ετούτη η στιγμή.

Το φως των κεριών σε συνδυασμό με το σεληνόφως.....

σε συνεπαίρνουν σε μια άλλη, ονειρική διάσταση...

κι όλα μοιάζουν σενάριο, σε film noir....

Αυτά συμβαίνουν, δίπλα στη "χώρα" του νησιού, στο Κρυονέρι.

Μέσα από τη θάλασσα, ξεπροβάλλουν φλόγες,

από το πάθος για ζωή.....

Ένιωσα δέος να με κυριεύει...

... από τούτο το μπέρδεμα της φύσης
με το μεράκι του ανθρώπου.

Αυτά είναι τα φεγγάρια στο νησί μου,
τα Κυριακάτικα δειλινά του Σεπτέμβρη...

Κι ένα παιδί, μαζεύει αναμνήσεις...

Αυτή η ανάρτηση, είναι αφιερωμένη στη Μαρίνα , για την υπέροχη Κυριακή που μας χάρισε

και

σε όλους εσάς, με την ευχή να αξιωθούμε να πραγματοποιήσουμε αυτή τη βόλτα.

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο PORTO FINO ,
την περασμένη Κυριακή και η δημοσίευση τους δεν έχει διαφημιστικό χαρακτήρα.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη Μαρίνα, που μου έδωσε την άδεια να τις χρησιμοποιήσω στο μπλογκ
και να της ευχηθώ, το όμορφο χαμόγελο της, να την συνοδεύει για πάντα στη ζωή της.

Ο Αργύρης Μπαρής...

UPDATE 11/ Σεπτέμβρη/ 2008 :

Μια αγαπημένη μου φίλη, παρατηρεί πως η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη.... Αν καταφέρω να μείνω "αφάγωτη", υπόσχομαι να επανέλθω σύντομα, στους γνώριμους δρόμους που περπατάμε, τόσο καιρό μαζί. Συγχωρείστε μου, τις απουσίες τόσων ημερών από τα μπλογκ σας.... ειλικρινά δεν είναι κάτι που επιλέγω να κάνω. Μου λείπετε πολύ και ελπίζω σύντομα να επανέλθει η καθημερινότητα μου, σε φυσιολογικούς ρυθμούς , ώστε να ξαναβρώ τον εαυτό μου και μέσα απ' αυτόν, όλους εσάς..... Φιλί γλυκό - πολύ αληθινό, πεθύμιας....

Πριν μερικές μέρες, ήρθε και με βρήκε ένα πακέτο, με αποστολέα τον αγαπημένο μου φίλο Βαγγέλη - "Επίκουρος".
Περιείχε 4 πολύτιμους θησαυρούς, ποιητικές συλλογές του Αργύρη Μπαρή.

Συνοδευόταν από μια επιστολή, που ξεκινούσε έτσι:
Όλοι εμείς που κληθήκαμε από τύχη ή από επιλογή άγνωστης δύναμης, να γίνουμε συνοδοιπόροι του Αργύρη Μπαρή.......

Λίγα λόγια για τον ποιητή, έτσι για να μπούμε στο κλίμα.

"Ο Αργύρης Μπαρής, γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Παλαιόκαστρο Χαλκιδικής του σημερινού δήμου Πολυγύρου.
Στα χρονικά της κατοχής, παιδί ακόμη, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως σύνδεσμος και διακινητής διαφωτιστικού υλικού.
Μετά την απελευθέρωση και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, πιάστηκε, βασανίστηκε και με το νόμο 509, καταδικάστηκε παμψηφεί σε θάνατο.
Δυστυχώς ο Αργύρης δεν είναι πια κοντά μας και σύμφωνα με μαρτυρίες καλού του φίλου, κανένας δεν γνώριζε για τους θησαυρούς που έγραφε όλα αυτά τα μαρτυρικά χρόνια.
Έξι μήνες πριν "φύγει" , ο φίλος του Θανάσης, σε συνεργασία με τη σύζυγο του, Καίτη, ξεκίνησαν τις προσπάθειες ανάδειξης του έργου του Αργύρη.


Σας παραθέτω δείγματα της δουλειάς του, από τις 4 συλλογές ποιημάτων του που έχω στα χέρια μου.

-----

*Από τη συλλογή:Οράματα στους δρόμους

Πάντως κάθε φορά που ρωτώ και κουβεντιάζω
ξαστεριάζει.
Ευωδιάζει ο βασιλικός, μυρίζει άνοιξη η λεβάντα
κι η ίριδα κρουταλίζει τις πόρτες.
Καλημέρα γείτονα
ας ανοίξουμε τα παράθυρα
να γνωριστούμε, ν' αγαπηθούμε
για να μοσχοβολήσουν οι βασιλικοί στα περβάζια
και να ευωδιάσει ο κόσμος άνοιξη.

Κατήφορος κι εμείς στο φουλ το γκάζι
Πως έγινε έτσι η ζωή;

-----

Από τη συλλογή του: Αβεβαιότητες στους δρόμους

Η συνείδηση μου μόνιμα σ' έπαρση
και αναπεπταμένη.
Αργότερα κατάλαβα
ότι δεν ήταν και τόσο δική μου
την έψαχνα στη φωνή μου
στα νύχια μου τα μεγάλα,
η μάνα μου δε μ' άφηνε να τα κόψω,
στις ρίζες μου
σ' όλους του καθρέφτες
ακόμα και στ' όνειρο μου.
Αλήθεια τίνος είναι η συνείδηση μου;

-----

Από τη συλλογή: Ροές

Πατήστε όσο θέλετε
δεν έχω οχιές μέσα μου
Την παπαρούνα
την καρφιτσωμένη στα μάτια μου
μην την κουρσέψετε.
Είναι η καρδιά μου.

-----

Από τη συλλογή: Μπροστά στον καθρέφτη

Με τέτοια φτώχια
και γύμνια
πως να χορτάσω;
Πως ν' αποκοιμηθώ;
Ξανακρυώνω
όπως τον καιρό
της μεγάλης φωτιάς
και της σιωπής.

-----

Αργύρη σ' ευχαριστούμε για το μεγαλείο της ψυχής σου.
Κι αν πόνεσες σε χρόνους άγονους και σε λειψούς καιρούς, κοίτα τι γέννησαν οι ανοιχτές σου πληγές....
Μάτια με καρφιτσωμένες παπαρούνες, να δακρύζουν από συγκίνηση,
ανάσες, να κοντένουν η μια την άλλη, από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη...
Τιμή μου που σε γνώρισα, έστω και αργότερα απ' τη δύση, έστω και πριν από μια άλλη ανατολή που δεν θα δεις....

-----

Όσο βαθιά με άγγιξαν οι γραφές του Αργύρη, άλλο τόσο μίλησε στην καρδιά μου, η πράξη αγάπης του Βαγγέλη.
Κι αν τούτο που ζούμε όλοι εμείς, τόσο καιρό, δεν είναι η μαγεία της επικοινωνίας, τότε πείτε μου τι;;;;
Μοιραζόμαστε μικρές στιγμές, μεγάλες συγκινήσεις, μυστικά κι αλήθειες ...
έχουμε χαμογελάσει, δακρύσει, προβληματιστεί, συγκινηθεί....

Βαγγέλη σ' ευχαριστώ

Τα σχόλια, δικά σας.....