Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008

Η πρώτη τ’ Αυγούστου, φευγάτη Κυριακή

Ένα πλοίο ταξίδεψε σε κομψή- άγονη γραμμή

Κι έφερε τουριστικό πολιτισμό, λίγα σκουπίδια ακόμη στις παραλίες,

λίγα σκόρπια ευρώ στις τσέπες μας – προλάβετεεεεε……

Κι ανάσες αναγέννησης σε σκεβρωμένους απ’ το άγχος και τη ρύπανση, πνεύμονες

-----

Ένα ψάρι σκίρτησε για τελευταία φορά,

πάνω στο αγκίστρι ενός μερακλή ψαρά,

με απώτερο σκοπό, να φιλοξενηθεί στο πιάτο του,

μια Σωτήρια Τετάρτη

-----

Κατάρτια, στοιχισμένα στη σειρά

Παρέλαση – φόρος τιμής κι ανδρείας…. Θαλασσινής.

-----

Ψαρομεζέδες κοσμούν το ξύλινο τρίποδο, τραπεζάκι

Ποτήρια αφρίζοντα κουδουνίζουν,

σκορπίζοντας γέλια στον αλμυρό αέρα

μπερδεμένα, με καμηλιέρη καπνό

-----

Νύχτωσε κι ένα αχαμνό αεράκι, χαϊδεύει ανατριχίλες…

Φούξια άνθη βουκαμβίλιας, σαν νιφάδες χρωματιστού χιονιού,

πέφτουν πάνω στα ξέπλεγα μαλλιά

και φτιάχνουν στεφάνι, αστεφάνωτο…

-----

Δέντρο αγιασμένο, φωλιάζεις καρπούς στα σπλάχνα σου ,

τροφή στα μοναχικά πνεύματα.

Ελαία με χέρια ανοιχτά σε προσευχή,

Τραγική ηρωίδα, σ’ αρχαίο δράμα μονόλογος…

-----

Μελωδίες μυστικές, ασθενικές μπαλάντες που ‘βρήκαν την υγειά τους.

Μια φλογίτσα βάφτηκε γαλάζιο της θάλασσας και κίτρινο του λεμονιού,

αγωνιά να βγάλει φως μέσα απ’ το σουβενίρ φανάρι, δώρο φίλης καρδιακής


και μια Κυριακή, παλεύει με τ’ αξημέρωτο φως της Δευτέρας,

ν’ αφήσει ενθύμια πεθυμιάς

Όμορφες αναμνήσεις….