Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Συγκινήσεις

Και πάνω που ο νεφελωμένος φθινοπωρινός ουρανός, μας βάζει σιγά, σιγά στο κλίμα του χειμώνα, ήρθε προσκλησούλα για παιχνίδι, από Lockheart και Roadartist .


Οι κανόνες είναι:

"Στο συγκεκριμένο παιχνίδι καλείστε να παραθέσετε ένα video, κείμενο, στοίχο, τίτλος από ταινία ή απόσπασμα αυτής ή ότι δηλαδή σας έκανε να συγκινηθείτε και φυσικά αν θέλετε αναφέρεται και τον λόγο που σας συνέβη αυτό."


Συγκινήσεις λοιπόν....

Μέχρι να αποφασίσω, αν θα αναφερθώ, σε αυτό που πραγματικά με συγκινεί, ήδη δούλευε μέσα μου, το συναίσθημα της νοσταλγίας και της απουσίας....

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια, μα κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι, γυρίζω πίσω στο χρόνο και βλέπω δυο καταγάλανα μάτια, να ταξιδεύουν στο απέραντο γαλάζιο τ' ουρανού και μια λατρεμένη φωνή, να συνοδεύει τον Αλκίνοο και τη Δήμητρα ....


"Μη τον ρωτάς τον ουρανό"

Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε
μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου

Μη τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε
σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου

Μη τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

Στίχοι
Γιάννης Ιωαννίδης
Μουσική
Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη Εκτέλεση
Μαρία Φαραντούρη
Άλλες Ερμηνείες
Τζένη Καρέζη, Χάρις Αλεξίου,
Δήμητρα Γαλάνη, Μαίρη Λω


Είναι πολλά ακόμη, εκείνα που με συγκινούν. Θα αναφερθώ σε αυτά, μια επόμενη φορά.
Αυτή η ανάρτηση ανήκει ολοκληρωτικά στην Αννούλα, που ενώ έφυγε πριν αρκετά χρόνια,
υπάρχει παντού ....

Σε αγαπώ και μου λείπεις...



Αφήνω ανοιχτή πρόσκληση, για όποιον αντέχει τις δυνατές συγκινήσεις



Οι στίχοι και οι πληροφορίες


προέρχονται από το BestLyrics.gr