Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Στους φίλους μου....




ΦΙΛΙΑ Πόσο σημαντική είναι αυτή η λέξη στη ζωή μου!!!!

Από μικρό κοριτσάκι με θυμάμαι, να περιτριγυρίζομαι, από κορίτσια και αγόρια, συνήθως κοντά μου ηλικιακά.

Θυμάμαι, μάτια καθαρά, με βλέμμα ευθύ, θυμάμαι ξενύχτια γεμάτα τρυφερές αγκαλιές και ατελείωτες συζητήσεις για τα φλέγοντα θέματα της εκάστοτε χρονικής περιόδου.

Θυμάμαι, τουλάχιστον ένα χαμόγελο για κάθε χαρά μου, ένα δάκρυ για κάθε μου πίκρα και Πάντα, μα Πάντα μια ζεστή αγκαλιά ,να περιμένει κάθε στιγμή, δίπλα μου.

Τα πρόσωπα κατά καιρούς άλλαζαν… έφευγαν για λίγο (λόγω εξωγενών παραγόντων) και μετά ξανά επέστρεφαν - σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Θυμάμαι, μ’ ένα μόνο βλέμμα, να αναλύεται ολόκληρο θέμα.

Συζητήσεις σιωπής, κουβέντες χωρίς λέξεις, άηχες συμφωνίες ή διαφωνίες.

Θυμάμαι φωνές, γέλια, στεναχώριες και κλάματα, όνειρα πραγματοποιήσιμα ή μη, αγάπες, έρωτες, άγχη και αγωνίες.

Θυμάμαι φορές, που χρειάστηκε να ωριμάσουμε πρόωρα, για να αντιμετωπίσουμε τη ροή της ζωής.

Θυμάμαι, κάτι πολύ σοβαρό που προέκυψε και το χειριστήκαμε ανώριμα, με την παιδική αφέλεια που διακρίνει τις τρυφερές ηλικίες.

Θυμάμαι όρκους, υποσχέσεις, δεσμεύσεις και “συμβόλαια”.

Θυμάμαι, μια ολόκληρη ζωή …..

Σήμερα συνειδητοποιώ, πως τα περισσότερα από αυτά τα πρόσωπα, υπάρχουν ακόμη στη ζωή μου. Ίσως όχι με την ίδια ένταση ή συχνότητα επαφής, αλλά είναι ακόμη εδώ, σίγουρα με την ίδια ζεστή αγκαλιά.

Κατάλαβα πως την πραγματική φιλία, μπορεί να την ορίσει μόνο ο χρόνος.

Μόνο εκείνος τσεκάρει αντοχές, ισχύ ψυχής και δύναμη θέλησης…

Μόνο ο χρόνος, μαρτυρά την αλήθεια ανάμεσα στους ανθρώπους.

Αυτός εκμηδενίζει τις αποστάσεις, φιλτράρει δυσνόητες έννοιες, επαληθεύει συναισθήματα.


Έψαξα αρκετά, ώστε να βρω επεξηγήσεις της λέξης φιλίας.

Όλα μου έμοιαζαν τόσο λίγα, τόσο απρόσωπα κενά και πεζά. Και ύστερα αναρωτήθηκα, πώς να χωρέσεις μια ολόκληρη ζωή, μέσα σε 2 γραμμές.

Δεν αναφερόταν πουθενά, ότι άμεσα συνδεδεμένη με τη φιλία , είναι η λέξη χρόνος.

Ίσως κάνω λάθος, ίσως αρκετοί από εσάς διαφωνήσουν με τα λεγόμενα μου, όμως είναι η δικιά μου υποκειμενική άποψη για την φιλία, έτσι όπως προσωπικά τη βίωσα εδώ και πολλά ΧΡΟΝΙΑ….


Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στους ΦΙΛΟΥΣ μου, συνοδευτική ενός μεγάλου ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, που εδώ και πολλά χρόνια συνυπάρχουμε ο ένας στη ζωή του άλλου.

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

δια χειρός και μελάνης.....

Μετά από πρόσκληση της φίλης μου Roadartist κι εγώ με τη σειρά μου παίρνω μέρος στο παιχνίδι δια χειρός....

Οδηγίες παιχνιδιού: 1. Γράψε (με το χέρι), 2. Σκάναρε (ή φωτογράφισε…), 3. Πόσταρε, 4. Απαραίτητα στο τέλος του ποστ γράψε: για το http://autographcollectors.blogspot.com/, 5. Προσκάλεσε άλλους να συμμετέχουν.



Με τη σειρά μου προσκαλώ σε αυτό το παιχνίδι τους φίλους μας:
Faraona
Lockheart
γιάννης φιλιππίδης
aurangel
νοτα


( )
Μην ξεχάσουμε να ευχηθούμε σήμερα, και κάθε μέρα, σε όλες τις μανούλες του κόσμου, Χρόνια πολλά