Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

Πάμε.... Φύγαμε.....




Και μια διπλή έκπληξη με περίμενε στο σπίτι....
Είχα πρόσκληση!! Και άρχισα να αναρωτιέμαι... σε δείπνο..σε πάρτι.σε κάποια εκδήλωση..
Κι ύστερα ήρθε και τρίτη πρόσκληση... πάλι από φίλο αγαπημένο...
"Πάρε την σκυτάλη της αντιδραστικής ποίησης!!!!
Ναι λοιπόν, με χαρά αποδέχομαι τις προσκλήσεις που πήρα, από Γιάννη Φιλιππίδη, Roadartist και π.κ.
Είναι η πρώτη φορά που με προσκαλούν σε blogοπαίγνιο και είμαι ενθουσιασμένη που αφορά στο συγκεκριμένο θέμα.
Αν οι επιλογές μου δεν σας βρίσκουν σύμφωνους, συγχωρέστε μου την εύνοια της τύχης να είμαι ζακυνθινιά και να φυλάω στα μπαούλα μου κοσμήματα ποιητικής δημιουργίας , χρόνου παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος.

Και αν στο νησί του Διονυσίου Σολωμού, η ποίηση, δεν είναι κάτω από κάθε μικρή πέτρα,μέσα στη ρίζα κάθε περγουλιάς,στον ήλιο που ανασαίνουμε σε κάθε αλκυονίδα μέρα, τότε να μετακομίσω πάνω σε ένα νεφέλωμα και από εκεί ψηλά ν' αγναντεύω το λόφο του Στράνη και να φωνάζω: "Χαίρε, ω χαίρε ελευθεριά"






Παναγιώτης Καποδίστριας




(Δήθεν υαλογραφία)





Κάποτε και το Εφήμερο βεβαιώνει αυτάρκεια
ή έστω αν θες υπακοή σε παραδείσου οράσεις

κι ενώ λοιπόν σπανίζεται αμετάκλητα το φέγγος
των ματιών σου
όλο χρησμούς το ημίθεο φως πικρίζει τα όνειρα μας

ότι αν συμπέσει όψιμος ήλιος με το ήθος ιερόδουλου
τρισμάρτυρη στο εξής των Υριαίων η φύση
κυπάρισσος
κυονόκρανο στην προϊστορία του θόλου
θα επινοήσει ως έμελλε το έσχατο πρόσχημα

μετανοημένα στιχηρά τους τρεις ευνούχους μύστες.


Παναγιώτης Καποδίστριας
(Της αγάπης μέγας χορηγός)

Στ' ανώι του νου
στα φωτοανάμματα
ψυχανεμίζομαι βροχές
κι άλλα προσόμοια
λόφους λοφία

κι αναδύεται δωδεκάορτη
άγγελος με φύλλο
η Ποίηση.

Αν τότε ακόμη το μπορείς
απ' τα νερόμαλλά της
πιάσου και ανέβα



----------------------------------------------------








Διονύσιος Σέρρας
(Ενδόσημα)

Μαύρη σελίδα η θητεία στο λευκό

ν' ασκώ τις παρενθέσεις μου τις παύλες τις οξείες
όλες τις πλάγιες πτώσεις μου τα ερωτηματικά
τις κύριες προθέσεις μου(μετά τις διχοτόμους).

-Της πάλης σώμα μελάνωσε η σιωπή
κ' οι φίλοι ταξιδεύουν με την πλήρη "ΑΠΟΥΣΙΑ"









-------------------------------------------------








Διονύσης Φλεμοτόμος
(Σπουδή πάνω σ' ένα λευκό μπλουζάκι)

Ευχή Δεκαπενταύγουστου το δώρο σου.
Ένα λευκό μπλουζάκι κατασάρκιο
με μια virago μηχανή
στο δρόμο με τους ευκάλυπτους.

Αρχή και τέλος των στίχων μου.
Σταυραναστάσιμη ποίηση.


-------------------------------------------------
Κι εγώ με τη σειρά μου, προσκαλώ σε αυτή τη γιορτή της ποιήσης τους φίλους μου: The blue,
zozel, ανεμοσκορπίσματα, αληθινός και ασυμβίβαστος
, αν και αφού οι ίδιοι το επιθυμούν.
Καλά ταξιδέματα......


31 σχόλια:

roadartist είπε...

Καλή μου φιλενάδα..δεν τους ήξερα..αλλά με ταξίδεψαν όλοι.. τα έχω ήδη αντιγράψει στο αρχείο μου.. :))
Σε ευχαριστώ που τίμησες τόσο όμορφα τη πρόσκληση σου, να είσαι καλά..Φιλιά πολλά!

P. Kapodistrias είπε...

Νεφέλη, χαίρε!

Ευχαριστώ για την ανταπόκριση στην πρόσκληση για τη σκυταλοδρομία της ποίησης.

Σ' ευχαριστώ επίσης διότι προτίμησες δυο δικά μου ταπεινά ποιήματα, που, ως φαίνεται, κάτι σού έχουν πει και γι' αυτό τα προτείνεις.

Καλή συνέχεια ποιητική=ποιοτική!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένη μου Roadίτσα, πληγωμένη απο τους έσχατους καιρούς...
Είμαι πολύ χαρούμενη που οι επιλογές μου, σου άρεσαν.Είμουν σίγουρη ότι τα έργα τους θα ταξιδέψουν εσένα και άλλους φίλους μας.
Έχω την τιμή να τους γνωρίζω προσωπικά και τους τρεις. Ο Παναγιώτης Καποδίστριας είναι ο αγαπητός μου π.κ.(άφησε το σχόλιο του αμέσως μετά απο εσένα).Δεν θέλω να πω πολλά γι' Αυτόν... τα λένε όλα τα έργα του, που πολύ εύκολα μπορείς να βρεις στο διαδύκτιο αλλά και ποιητικές συλλογές που έχει εκδόσει. Ο Διονύσιος Σέρρας, υπήρξε γείτονας στην γειτονιά που μεγάλωσα και καθηγητής μου στο γυμνάσιο.Επείσης έχει εκδόσει πολλά έργα και τέλος το Διονύση Φλεμοτόμο, τον γνώρισα πριν μερικά χρόνια, όταν μια κοινή μας φίλη, είχε την υπέροχη ιδέα να καλέσει σπίτι της φίλους, να μιλήσουν για ποίηση.Είμουν κι εγώ εκεί. Είναι όλοι τους άνθρωποι που περπατάμε τα ίδια σοκάκια και αυτό απο μόνο του, με κάνει να νιώθω τιμή.
Σ' ευχαριστώ που ήρθες.
Φιλί γλυκό.. παρήγορο...
Καλλιτέχνιδα μου

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου π.κ.,
καιρό πριν ξεκινήσει αυτό το blogoπαίγνιο, είχε κουρνιάσει στο μυαλό μου η ιδέα να αναρτήσω μια αναφορά, στα έργα σου.Δεν είναι δύο τα ποίηματα , που κάτι είχαν να μου πούν και ήταν πονοκέφαλος να επιλέξω
μεταξύ του ανεκτίμητου θησαυρού του λόγου σου που έχω φυλλαγμένο.Τελικά κατέληξα σε αυτά τα δυο γιατί το πρώτο , το βρίσκω επίκαιρο και το δεύτερο, ηλίου φαϊνότερο, αφού μιλάμε για ποίηση....
Σ' ευχαριστώ γι' ακόμη μια φορά επειδή ρίχνεις τα νερόμαλλα της, να πιαστούμε, ν' ανέβουμε!!!!

Καλό βράδυ

γιάννης φιλιππίδης είπε...

έπραξες εξαιρετικά.. τα χρώματα της ιδιαίτερης πατρίδας μας [όταν υπάρχουν] είναι όμορφο να αναδεικνύονται…

κι έχουμε τόσες πολλές ιδιαίτερες μικρές πατρίδες στην σπιθαμιαία αλλά ατελείωτη γλυκιά Ελλάδα μας [με τόσο κυριαρχικά και διαφορετικά χρώματα]…

κόλλησα όμως με τους στίχους του Διονύσιου Σέρρα

«Μαύρη σελίδα η θητεία στο λευκό
ν' ασκώ τις παρενθέσεις μου τις παύλες τις οξείες
όλες τις πλάγιες πτώσεις μου τα ερωτηματικά
τις κύριες προθέσεις μου(μετά τις διχοτόμους).

-Της πάλης σώμα μελάνωσε η σιωπή
κ' οι φίλοι ταξιδεύουν με την πλήρη "ΑΠΟΥΣΙΑ"…»

α π ί σ τ ε υ τ ο ς

φιλι φιλι

Ανώνυμος είπε...

Καλώστον Γιάννη μας....
ξέρω γιατί κόλησες με αυτό το ποίημα... είναι πρόσφατη η γεύση απο την "περίτεχνη πλάνη" της φίλης negma και επείσης γνωρίζω την αγάπη σου για τον άναρχο λόγο.... πόσο ακόμα όταν μέσα απο τέτοιες γραφές γίνεται έναρχος εν τη απουσία.
Ναι,Γιάννη μου ξέρω πως έπραξα καλά και φουσκώνω σαν κοκόρι, που η τύχη μου μ'άφησε να υπάρχω σ'αυτόν τον τόπο, που αν σου πω τα στραβά του, θα με πεις τρελή που δηλώνω περήφανη..
Μετά απ' αυτό το μικρό δείγμα όμως, ελπίζω να κατανοήσεις την όποια μικρή,στιγμιαία έπαρση.

Φιλί γλυκό

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νεφέλη, όμορφο το ψηφιδωτό σου με ποιήματα αγαπημένων σου συντοπιτών ποιητών. Ήταν ένα δώρο για μένα , να γνωρίσω την γραφή τους, έστω και με αυτόν τον ελάχιστο τρόπο. :)) Σε ευχαριστώ!
Η τιμή που μου κάνεις να με επιλέξεις να συνεχίσω αυτό το blogoπαίχνιδο, είναι μεγάλη. Πες μου όμως, ποιο είναι το ζητούμενο; Ενοώ, υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί, κάποιο βασικό πλαίσιο;
Μια καλή μέρα σου εύχομαι, να είσαι καλά!

Aurangel είπε...

Νεφέλη μου,
μου αρέσουν πολύ οι ποιητικές σου επιλογές.
Ομολογώ ότι δεν τα γνώριζα, αλλα με γοητευσε η αλήθεια της προέλευσης και της γραφής του.
πάντα τέτοια.
φιλιά πολλά πολλά

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου ανεμοσκορπίσματα...
χαίρομαι πολύ που σου αρέσουν τα ποίηματα που επέλεξα, είναι ένα ελάχιστο δείγμα , μπροστά στις γραφές,που και οι τρεις τους, έχουν καταθέσει.
Όχι δεν υπάρχει πλαίσιο και πιστεύω δεν υπάρχει περιορισμός.. άλλωστε πως να κλείσεις σε καλούπια την ποίηση?
Ότι σε εκφράζει, σε αγγίζει, σε ταξιδεύει... Μην μ' ευχαριστείς... βγήκε αβίαστα αυτή μου η επιλογή.. σαν φυσικό ακόλουθο μετά την ανάγνωση των αναρτήσεων σου!!!!
Περιμένω με αγωνία τις δικές σου επιλογές.
Φιλί

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένη μου aurangel καλησπέρα.
Μα πως η αλήθεια βγαλμένη, κατευθείαν απο τα βάθη μιας ψυχής, να μην αγγίξει την δικιά σου ευαίσθητη και εύραυστη καρδούλα? Είχα μεγάλο δίλλημα να σε προσκαλέσω σε αυτό το blogoπαίγνιο, επειδή γνωρίζω, ότι η συγκεκριμένη περίοδος στη ζωή σου, είναι φορτισμένη απο το χαμό της Εβελίνας.Δεν ήξερα αν είσαι σε θέση (ψυχολογικά),να αποδεχθείς αυτή την πρόσκληση.
Παίρνω το θάρρος λοιπόν, τώρα που είδα μια μικρή ηλιαχτίδα απο πράσινο φως, να σε προσκαλέσω σε αυτή την υπέροχη σκυταλοδρομία της αντιδραστικής ποίησης.Να ξέρεις, εκ' των πρωταίρων, πως η μη αποδοχή της, είναι η εκδοχή που μπορώ απόλυτα να κατανοήσω, για τους λόγους που προανέφερα.
Φιλί γλυκό

roadartist είπε...

Είσαι πολύ τυχερή φιλενάδα που έχεις τέτοιους ανθρώπους δίπλα σου. "Που περπατάτε στα ίδια σοκάκια", πολύ μου άρεσε αυτό. Να είσαι καλά γλυκιά μου φίλη, χαίρομαι πολύ που βρεθήκα μέσω των blogs, τα φιλιά μου!

roadartist είπε...

"βρεθήκαμε" ήθελα να γράψω..

Ανώνυμος είπε...

Όσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο πείθομαι γι' αυτό που έγραψε ο φίλος μας Γιάννης, στην πρώτη μου ανάρτηση.Εδώ, όπως και στον έξω κόσμο, υπάρχουν άνθρωποι καλοί και κακοί και τελικά θα κρατήσεις αυτούς που έχουν να σου πουν κάτι.Εσύ λοιπόν, έτσι για την ιστορία, μου λες ΠΟΛΛΑ!!!!
Και για να μην αφήνω λανθασμένες εντυπώσεις, δυστυχώς η καθημερινότητα, ακόμη και για ένα μικρό τόπο, όπως το νησί μου, μας έχει αποξενώσει.Δεν έχω τη δυνατότητα να τους έχω στη ζωή μου, αλλά χαίρομαι που κάποτε πέρασαν απο αυτή.Μόνο με τον Πατέρα Παναγιώτη,(κατά διαδυκτιακό κόσμο π.κ.) βρεθήκαμε ξανά σ' αυτή τη μεγάλη γειτονιά.
Φιλί γλυκό amiga mia!!!!

M-meggie είπε...

Μια καληνύχτα.
Τα διάβασα και πάλι. Μόνο αυτό μπορώ, στο ξανάγραψα.
Η ποίηση είναι για ξεχωριστούς.

Greca είπε...

υπεροχες επιλογες!!! αλλα θα σταθω στο λοφο του Στρανη!!!! αχ ποσο με ποναει που δεν μπορω να ανεβαινω καθε μερα!!! να σεργιανιζω στα λατρεμενα μερη.. που εχω να ερθω στη μανα γη 3,5 χρονια!!! αλλα.... αλλά!!!

χαιρομαι που σε βρηκα!!!!
θα τα λεμε!!!

None είπε...

Έχουμε απο-ποιηθεί. Καλά έκαμες και μάς ποιήτεψες, όπως και τόσοι άλλοι διαδικτυόφιλοι αυτές τις μέρες!

γιάννης φιλιππίδης είπε...

μια όμορφη –μολονότι συννεφιασμένη- καλημέρα να σου πω, να σου κλείσω ένα ματάκι, τα σάββατα, πάντα με κάνουν χαρούμενο, από τότε που κατάφερα να αποδεσμευτώ από σχολεία, σχολές και τα όμοια… το απωθημένο όμως παραμένει, το π/σ/κ είναι πάντα για μένα μια γλυκιά γιορτή…

καλημέρα με φιλι φιλι

Tasos Zarkadis είπε...

καλημέρα... ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα σου... έτσι στα γρήγορα... υπό το φόβο του διαδικτυακού μου εμπάργκο!

φιλιά!

Μαρια Νικολαου είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μαρια Νικολαου είπε...

Eξαιρετικοί ολοι τους..
Καλο σου ΣΚ

Ανώνυμος είπε...

την καλησπέρα μου :)

Ανώνυμος είπε...

Φίλοι μου αγαπημένοι... φιλί για τον καθένα σας ξεχωριστά.
Βρίσκομαι ξαφνικά να ψάχνω σπίτι...
αυτό που νοικιάζω, πουλήθηκε και άμεσα πρέπει να βρω κάποιο άλλο.
Ευχηθείτε μου καλή τύχη και καλά κουράγια.
Θα ρθω να σας βρω με ηρεμία και καθαρό μυαλό σύντομα.
Φιλί γλυκό

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Έτοιμη η εγγραφή σου!

zoZeL είπε...

Κοιτα να δεισ που αυτο το Blogοπαιγνιο εγινε η αιτια να ξανανοιξω το blog Moυ μετα απο τοσο καιρο.!Εγραψα και εγω 2 απο τα αγαπημενα μου ποιηματα..

φιλια πολλααααα,καλη τυχη και κουραγιο με τα ψαξιματα!

Ανώνυμος είπε...

Ανεμοσκορπίσματα:
Θα πω κι εδώ,πως η επιλογή σου, είναι συγκλονιστική!Προτείνω σε όλους τους φίλους να περάσουν απο το blog σου , να δουν το όμορφο ποιήμα που επέλεξες όπως και τα αποσπάσματα των εκθέσεων μικρών παιδιών.
Σ' ευχαριστώ για την αξιοποίηση της πρόσκλησης, με αυτό τον υπέροχο τρόπο.
Να είσαι καλα Νικόλα

Ανώνυμος είπε...

zozel:
Καλώστο όμορφο μουτράκι. Πέρασα απο το Blog σου και το ίδιο προτείνω σε όλους στην παρέα μας να κάνουν.
Πέρασα και για ακόμη μια φορά,είδα αυτό,που καιρό επαναλαμβάνω να λέω. Πόσο αληθινός και όμορφος άνθρωπος είσαι.
Είναι πολύ εύστοχη η επιλογή του ποιήματος αυτού...Δείχνει την ομορφιά της ηλικίας σου.
Σ' ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες τόσο όμορφα.
Φιλί

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Την καλησπέρα μου Νεφέλη!

Greca είπε...

καλη δυναμη γλυκια μου με το ψαξιμο! σου ευχομαι να βρεις το καλυτερο σπιτι...
τα φιλια μου!

Ανώνυμος είπε...

Την καλησπέρα-καλημέρα μου Νικόλα

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα καινούρια μου φίλη,greca
Πόσο χαίρομαι να μιλάω με ανθρώπους που έχουμε αναπνεύσει τον ίδιο ήλιο!!!!
Καλά νέα... το βρήκα... το καλύτερο!!!Μόνο 2 μέρες χρειάστηκαν.
Είναι περίπου όπως το είχα φανταστεί... σε μια πολύ ήσυχη περιοχή και θα μπω σε σχετικές λεπτομέρειες, επειδή έχεις εικόνες αυτού του τόπου. Είναι προς το Καλαμάκι, πριν απ' αυτό, στους πρόποδες ενός μικρού λόφου.Μέσα στο πράσινο και κάθε πρωί θα λέω καλημέρα στο Σκοπό. Πίσω απ' αυτό και πάνω στο λόφο, είναι χτισμένο ένα μικρό θέατρο που για λόγους άγνωστους,δεν γνώρισε την δόξα που του αναλογούσε. 5 λεπτά απο την πόλη του νησιού, 5 λεπτά απο την παραλία Καλαμακίου.Είμαι πολύ χαρούμενη λοιπόν και ως το τέλος του επόμενου μήνα θα έχω εγκατασταθεί εκεί.
Φιλί γλυκό-χαρούμενο

Ανώνυμος είπε...

greca....
Ρωτώ απο περιέργεια,επειδή έχουμε την ίδια ηλικία.Σχολείο πήγες στη Ζάκυνθο? Λες να καθόμασταν σε διπλανά θρανία?
Φιλί