Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

Αη Βασίλη.........



Έχω μια τάση - ελάττωμα, να εναντιώνομαι στα επίκαιρα.
Σήμερα καθώς ετοιμαζόμουν να βάλω τ' άπλυτα στο πλυντήριο, τσέκαρα την τσέπη του jean μου και βρήκα το γράμμα που έγραψε ο γιος μου στον Άγιο Βασίλη κι εγώ υποτίθεται θα το ταχυδρομούσα.
Ένιωσα την ανάγκη αυτό το γράμμα, να το μεταφέρω εδώ ακριβώς όπως γράφτηκε.


Θέλω να πω, ότι από μόνο του ως κείμενο, αλλά πολύ περισσότερο ως συναισθήματα, με κάνει περήφανη που έχω την τιμή, αυτό το αθώο πλάσμα να είναι κομμάτι από εμένα.


Συγνώμη που γι' ακόμη μια φορά είμαι εκτός κλίματος αλλά αγαπάτε τους φίλους σας με τα ελαττώματα τους :-(


(Στην αρχή της σελίδας έχει ζωγραφίσει μια καρδούλα )




ΑΗ Βασίλη, με λενε Αλέξανδρο είμε 8 χρονον και μένω στη Ζάκηθνο.


Το ξέρω ότι έκανα λίγες αταξίες, αλλά είμε ακόμη παιδί γιαυτό να με συγχωρίσης.


θα ήθελα να σου ζητήσω ένα μεγάλο ποδήλατο με δισκόφρενο γιατί μεγάλωσα και το παλιό μου είναι μικρό, αλλά πριν απο όλα θα ήθελα να μην ξεχάσεις να δόσεις υγία σε όλα τα παιδάκια και περισότερο να θυμιθεις να πας δώρο στα φτωχα παιδάκι.

Υπόσχομαι ότι του χρόνου θα είμαι καλύτερο παιδί και θα ακούω περισότερο τους γονείς μου.



Σε αγαπώ πολύ

ο φίλος σου

Αλέξανδρος.






(Στο τέλος της σελίδας έχει ζωγραφίσει μια βαρκούλα, μπλε)


Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο γιο μου με την κρυφή επιθυμία το λευκό στην καρδιά του,να παραμείνει ως τα βαθιά του γεράματα.
Και κλείνοντας να ευχηθώ σε όλους σας, αυτό το μοναδικό, μη συγκρίσιμο,συναίσθημα, να το βιώσετε την κατάλληλη στιγμή,προσωπικά για τον καθέναν σας!!

20 σχόλια:

roadartist είπε...

Αχ με συγκίνησες! Όντως πρέπει να είναι μεγάλη η συγκίνηση η δική σου να ξέρεις οτι αυτό το αθώο και τρυφερό γράμμα είναι γραμμένο απο το παιδί σου! Το μικρούλι!! Μου αρέσει που έγραψες το γράμμα ακριβώς όπως το είδες, ακόμη κ με τα ορθογραφικά του λάθη! Ακόμα και αυτό ειναι πολύ τρυφερό!! Να είσαι καλά πάντα εσύ και η οικογένεια σου! Να είστε πάντα έτσι!! Οτι επιθυμείς! Ευχαριστώ πολύ και για το όμορφο σχόλιο σου στην ανάρτηση σου. Καλημερα!!!

Nefelli είπε...

Καλησπέρα Roadίτσα,
αυτό το συναίσθημα είναι ακριβώς όπως το περιέγραψα, ΜΗ ΣΥΓΚΡΙΣΙΜΟ.
Θα καταλάβεις την αξία της ευχής μου, μόνο όταν θα το βιώσεις.
Ευχαριστώ για τα καλά που αφήνεις κάθε που έρχεσαι.
Φιλιά και καλή συνέχεια

γιάννης φιλιππίδης είπε...

χαμογελάω από μέσα μου,

έχεις όμορφο παιδί,

γιατί νοιάζεται και για τ’ άλλα

και μη φοβάσαι:

το λευκό που κρύβει μέσα του,

δε θα το χάσει ποτέ,

είναι θέμα στόφας χαρακτήρα αυτό…

να το προσέχεις,

αυτό είναι το μυστικό σου

για την αιωνιότητα

αυτό το παιδί και κάθε γελαστό παιδί…

φιλι φιλι

με την καινούργια χρονιά πια….

υγ. του το πήρες το ποδήλατο τελικά…;
ξανά φιλί

Nefelli είπε...

Ναι Γιάννη μου.....
έχω όμορφο παιδί και όπως ισχύει για κάθε χαζομανούλα, το πιο όμορφο παιδί απ' όλα.
Και δεν γράφει μόνο τόσο υπέροχα ανορθόγραφα γράμματα, αλλά λέει και κορυφαίες ατάκες του τύπου:
-μαμά.... αν ζωγραφίσω μια βαρκούλα μπλε, θα τον πιάσω καλά τον κύριο Άγιο?

-Εννοόντας αν θα καλοπιάσει τον κύριο Άγιο!!!!
Ποδήλατο του έφερε ο κύριος Άγιος,με δισκόφρενο,ταχύτητες και μεγάλο, όπως ακριβώς το ζήτησε και όταν το αντίκρυσε δίπλα απο το δέντρο, στα μάτια του είδα όλη την αθωότητα και την ευγνομωσύνη του κόσμου μαζεμένη.

Σ' ευχαριστώ ακόμη μια φορά CAPTEN!!

φιλί

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Kαλώς σε βρίσκω!!!!
Εγώ γίνεται να μη συμφωνήσω για το μη συγκρίσιμο πλην πολύτιμο συναίσθημα;...
Ξέρεις πόσα τέτοια ραβασάκια έχω από τους πέντε (5) δικούς μου, όταν ήσαν μικρά βέβαια;
Και όχι μόνο στον αγαπημένο"Αη"...αλλά και στολισμένο τραπέζι (γεύμα για δυο) που βρίσκαμε με το Γλάρο μου όταν γυρίζαμε από τις δουλειές μας κι' εκείνα είχαν φύγει για το σχολείο (απογευματινά), με ευχές...κηροπήγια..λουλούδια και δε συμμαζεύεται...

Να τον χαίρεσαι και να καμαρώνεις ΠΑΝΤΑ γι' αυτόν!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Καλώς ήρθες Γλαρένια σπίτι μου, χαίρομαι που σε βλέπω.
Ειλικρινά σε θαυμάζω!!!!
Το απόλυτο συναίσθημα εις πενταπλούν???? Είσαι πολύ τυχερή και άξια γιατί αυτές οι πράξεις είναι καθρεύτης δικός σου και του γλάρου σου. Να είστε πάντα υγειείς και ευτυχισμένοι και να δείτε τα γλαροπούλια σας όσο ψηλά φτάνει το μάτι(του γλάρου εννοείται).
Σ' ευχαριστώ που ήρθες

Ανώνυμος είπε...

pwpw... "με κάνει περήφανη που έχω την τιμή, αυτό το αθώο πλάσμα να είναι κομμάτι από εμένα."

prepei na sai polu perifani<3 kai autos to idio gia sena.. Lene pos ine to omorfotero sunais9hma..9elw kapote na to diapistwsw k moni mou ...:)

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστω, για την ευχη στο τελος :)
Να ειναι παντα γερο και δυνατο το μωρο σου :)

Ανώνυμος είπε...

arte:
Ναι αγαπούλα μου, θα το διαπιστώσεις και τότε θα καταλάβεις το νόημα του να είσαι γυναίκα.
Φιλί γλυκό

Ανώνυμος είπε...

fava:
Ευχαριστώ καλή μου fava για τις ευχές.Διάβασα σήμερα την ανάρτηση σου και είδα πόσο ευαισθητοποιημένη είσαι σε ότι αφορά στα παιδιά.Την μικρή Λυδία τη γνώρισα πρόσφατα και δεν σου κρύβω ότι απασχολεί τη σκέψη μου για μέρες.Ας ευχηθούμε όλοι μαζί εκείνη τη μέρα,η ζωή να της δώσει αυτό που δικαιείται.....Την υγεία της και το δικαίωμα να χαρίσει στους δικούς της ανθρώπους τη χαρά να βλέπουν τα πανέμορφα ματάκια της.
Αν κρίνω απο τη λατρεία σου για το blanco, ξέρω πόσο καλή μανούλα θα γίνεις.Στο εύχομαι ολόψυχα για όταν το θελήσεις.
Φιλί γλυκό κι ευχαριστώ που ήρθες

Dr_MAD είπε...

Οδηγήθηκα εδώ από το σχόλιό σου στην ανάρτηση για τα παιδιά μας στην Παιδοογκολολογική. Πραγματικά με συγκίνησες και το φαντάστηκα ότι θα είσαι μανούλα. Τελικά μοιάζουμε. Κι εγώ γονιός (από τα 20 μου). Η δικιά μου κορούλα είναι επίσης στα 8 (το Μάρτη τα κλείνουμε), μόνο που φέτος μας "εξαπάτησε" και αφού κάναμε ολόκληρο σενάριο για το δώρο της από τον Αγιο, κατόπιν (εορτής) μας αποκάλυψε πως ξέρει όλη την αλήθεια ;-)

Ο Θεός να σου δίνει Υγεία και δύναμη για όσα αγαπάς. Εύχομαι τα καλύτερα για σένα και την οικογένειά σου. Και Καλή Χρονιά που δεν είπαμε. Φιλί *σμουτς*

Ανώνυμος είπε...

Καλή Χρονιά MAD γιατρέ.
Φορτίστηκα τόσο πολύ, απο την δικιά σου ανάρτηση, που ξέχασα να σου ευχηθώ.Δεν ξέρω τι να πω ειλικρινά, αν εγώ βγαίνω εκτός ελέγχου με μια ματιά σε αυτά τα παιδιά,φαντάζομαι εσύ που καθημερινά τα αντιμετωπίζεις, τι μεγαλείο ψυχής και απόθεμα δύναμης χρειάζεται να έχεις.
Καλό κουράγιο, να συνεχίσεις να δίνεις ελπίδα και υγεία σε αυτά τα υπέροχα πλάσματα.Να χαίρεσαι την οικογένεια σου και την mafioza κορούλα σου.
Και ας κλείσω με την ευχή τα παιδάκια να σε χρειάζονται το δυνατόν λιγότερο.
Σ' ευχαριστώ που ήρθες.

Tasos Zarkadis είπε...

Τι πιο γλυκό από ένα αθώο γράμμα στον Άγιο Βασίλη?;
Από μερικές λέξεις πλεγμένες, γεμάτες από ελπίδα και προσμονή...;
Αυτό είναι το ουσιαστικό μήνυμα των Χριστουγένων.
Ένα μήνυμα που κανείς μας σχεδόν δεν λαμβάνει... αδυνατεί ή και πεισματικά το απορρίπτει!
την αθωότητα... (;) και είμαι σίγουρος πως κανείς σε τούτη τη διαδικτυακή παρέα δεν θυμάται τι άραγε σημαίνει η ασήμαντη- πολυσήμαντη αυτή λέξη...!
Μάλλον γιατί εμείς υπερήφανα βροντοφωνάζουμε πως ξέρουμε την αλήθεια... και κρυφογελάμε όταν ρωτάμε τα παιδάκια τι θέλουν να τους φέρει φέτος ο Άγιος Βασίλης...
γιατί εμείς είμαστε οι γνώστες των πάντων...
πασχίζουμε καθημερινά να μάθουμε όλο και περισσότερα... μας εξιτάρει η ιδέα του να διαψεύδουμε... να καταστρέφουμε το παραμύθι που λέει και ένα αγαπημένο μου πρόσωπο...
η διαφορά είναι πως ακόμα και όταν άρχισα να αμφιβάλλω...
συνέχιζα να γράφω γράμματα στον Άγιο Βαίλη...
και το πετούσα ψηλά στον αέρα... να το πάρει ο άνεμος...
ακόμα και αν δεν πήγαιναν όμως μακριά και τα ξαναέβρισκα αργότερα στο ίδιο σημείο...
σκεφτόμουν πως ίσως να έφταιγα εγώ...
πως ίσως φέτος να μην ήμουν αρκετά καλό παιδί...
είναι τυχαίο πως ο Άγιος Βασίλης σταματά να σου φέρνει δώρα μετά τα 10-11;... Καθόλου τυχαίο...
τότε η λέξη αθωότητα αντικαθίσταται από άλλες έννοιες...
δυσνόητες για τα μικρά παιδιά...
ίσως λοιπόν να μην τα ξέρουμε καλά τα πράγματα...
και ο Άγιος Βασίλης να υπάρχει...
αλλά εμείς να ήμασταν πολύ κακά παιδιά για να αξίζουμε δώρο...
ίσως τα μικρά παιδιά να ξέρουν περισσότερα τελικά... γιατί απλά παραμένουν...

ΑΘΩΑ!!!

P. Kapodistrias είπε...

Είδα φως και μπήκα! Ωωω, τι ωραίος χώρος! Μοντέρνος, ευάερος, φιλόξενος, καλοπροαίρετος, σαν τη νοικοκυρά του!

Μακάρι να μπορούσαμε οι (απ)άνθρωποι να επιστρέψουμε και να βιώσουμε την παιδική αθωότητα ως τρόπο ουσιαστικής ζωής.
Μα, τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια και όνειρα χειμερινής νυκτός!

Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Καλώς επέστρεψες στην καθημερινότητα σου καλό μου blue.
Ναι,έχεις δίκιο στα περισσότερα απ' όσα λές και αυτό το ξενόφερτο παραμύθι, Του παχουλού Άγιου, με τα μακρυά άσπρα γένια, το οικιοποιηθήκαμε, γιατί πιστεύω πως κατά βάθος, όλοι έχουμε ανάγκη απο κάποιον που θα επιβραβεύσει τις προσπάθεις μας να γίνουμε καλύτεροι.Το σκηνικό ολόκληρο, της γραφής, της αποστολής (διαφέρει ο τρόπος),της προσμονής και στο τέλος της απόκτησης αυτού που ζήτησε ένα παιδί, αξίζει να γίνεται σκηνοθέτης ο καθένας μας, έστω για εκείνη τη μικρή χρονική περίοδο.....
Αξίζει η συνομοσία, ο μυστικισμός, η οργάνωση του "εγκλήματος"....
Και αυτό το "αξίζει", παίρνει μορφή, στα αθώα εκείνα μάτια, πλυμμηρισμένα απο ευτυχία.
ΝΑΙ στον Άγιο Βασίλη και όχι μέχρι τα 10-11, αλλά ως τα βαθυά μας γεράματα.
Φιλί γλυκό
(εκείνο που δεν σου έδωσα, όταν έφυγες κι άλλο ένα ξέρεις σε ποιόν...)

Nefelli είπε...

Αγαπητέ π.κ.,
να ήξερες μόνο τη χαρά μου που σε βλέπω στο σπίτι μου!!!
Καλως όρισες λοιπόν και ευχαριστώ απο καρδιάς, για τα καλά σου λόγια.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι, πως οι περισσότεροι απο εμάς,την παιδική αθωότητα δεν την έχουμε χάσει,αλλά την έχουμε βαθυά κρυμμένη στην καρδιά μας, φοβούμενοι μην κατηγορηθούμε ως αφελής.
Και λές και τρέχουμε σ' έναν αγώνα δρόμου με νικητή τον πιο "Ξύλινο", τον πιο "Πέτρινο", τον πιο "Σκληρό".
Εσύ τι λές, υπάρχει άνθρωπος που έστω για μια φορά στη ζωή του δεν έχει δακρύσει?
Όσο υπάρχουν στιγμές που οι άνθρωποι αφήνονται γυμνοί στα συναισθήματα τους, υπάρχει και ελπίδα.

Με πραγματική εκτίμηση
Καλό απόγευμα

Aurangel είπε...

Καλημέρα κοριτσάκι.
Κατά την διάρκεια που διάβαζα το γράμμα μου έκαναν εντύπωση 2 στοιχεία.
α)Δεν ήξερα ότι έχεις παιδάκι
β)το γράμμα του γιού σου είναι πολύ γλυκό.
Να τον χαίρεσαι.
Είμαι σίγουρη ότι θα βλέπει πάντα στην ψυχή σου όμορφα συναισθήματα αφού είσαι ο καθρέφτης του!!!
φιλιά πολλά και καλό σαββατοκύριακο

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα aurangel,
ναι, έχω ένα αστεράκι 8 και κάτι, ετών να φωτίζει τη ζωή μου.
Δεν εντυπωσιάζομαι που δεν το ήξερες ότι είμαι μαμά, είναι κάτι που μου το λένε συνεχώς.Προφανώς δεν ανήκω σ' εκείνη την κατηγορία των κλασικών μαμάδων, με την φοσφοριζέ ταμπελίτσα που αναβοσβήνει "ΜΑΜΑ" :-), αν και δεν σου κρύβω ότι ο Αλέξανδρος απασχολεί τη σκέψη μου, το μεγαλύτερο διάστημα του 24ωρου μου.
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κι εύχομαι να έχεις ένα όμορφο και ταξιδιάρικο ΣΚ.
Φιλιά και αγάπη

Ανώνυμος είπε...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Εδώ και πολλές μέρες η σκέψη μου βρίσκεται στη Λυδία και την οικογένεια της.Νομίζω δεν χρειάζεται να πω ποιά είναι η Λυδία αφού λίγο πολύ σας συνάντησα όλους στην ιστοσελίδα που γράφει ο μπαμπάς της,
http://lydia-tigria.blogspot.com/

Η ώρα είναι 4.36 μ.μ. και απο τις 2.30 μ.μ., είμαι κολημένη στον υπολογιστή, περιμένοντας να μάθω νέα της.
Το πρώτο αισόδοξο μύνημα έφτασε. Η λυδία είναι ΚΑΛΑ. Θα ήθελα να είμαι απο τους πρώτους που θα το διαδώσουν. Περισσότερες λεπτομέρειες θα μας πει ο μπαμπάς της Λυδίας.
Ας πάμε λοιπόν όλοι "στο σπίτι τους" να ευχηθούμε για το Κοριτσάκι μας.Η πίστη, η προσευχή και η αγάπη την συντρόφευαν στη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.Ας είναι το τελευταίο παιδί που δίνει μια τέτοια άνιση μάχη και ας παραδειγματιστούμε όλοι απο το ήθος, την αξιοπρέπεια και τον τρόπο που αντιμετώπισαν τούτο το Γολγοθά,οι δικοί της άνθρωποι.
Καλή συνέχεια στη ζωή Λυδία.....

mina είπε...

pwpw apisteyto post k gnkotera blog...dn t 3era oti grafeis etsi!!krifo talento pu xaramizete pisw ap t grafeio tu testo h tu image!!!!!!! keep going!!!! me agaph mia apolyth zakin8inia filakismenh stn a8hna.....