Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

Έχω φύγει....

Αγαπημένοι μου φίλοι,
αυτό το καιρό, χάθηκα από τις γειτονιές μας.



Όχι, δεν πήγα διακοπές (με το γνωστό τρόπο που οι περισσότεροι γνωρίζουμε), αλλά ταξιδεύω.

Το καινούριο βιβλίο του Γιάννη μας, έχει κυκλοφορήσει.

" Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι αχ"


Δεν γνωρίζω τον προορισμό αυτού του ταξιδιού, μόνο δηλώνω μαγεμένη από τις ομορφιές των τόπων, των ανθρώπων και των συναισθημάτων που μου αποκαλύφθηκαν, διαβάζοντας το.

Σας το είχα προτείνει πριν ακόμη κυκλοφορήσει, γνωρίζοντας τη γραφή του Γιάννη Φιλιππίδη από το πρώτο του βιβλίο, "η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου".
Στο δεύτερο βιβλίο του, ομολογώ ότι τον γνωρίζω ξανά, από την αρχή.
Πιο ώριμος και άμεσος, με τον αναγνώστη από ποτέ.
Με χαρά, διαπίστωσα πως κράτησε τον μαγικό τρόπο, να μιλά κατευθείαν στην καρδιά μου.
Έχω πλημμυρίσει συναισθήματα και πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελά συχνά, με τις υπέροχες ατάκες των ηρώων του μυθιστορήματος.



Συνταξιδιώτες μου σε αυτό το ταξίδι, άνθρωποι που γνώρισα πάνω στο "πλοίο".
Άγνωστοι και συγχρόνως, τόσο γνωστοί....
Η Ελεονόρα, η Έλλη, ο Νεμπόισα, η Λουκία (αχ αυτή η Λουκία!!!), η Σουζάνα, η Ιουλία, η Βασιλική, και τόσοι ακόμη....
Πόσο κοντά μου νιώθω όλους αυτούς, τους ξεχωριστά όμορφους ανθρώπους.

Ο καπετάνιος, δεν έχει αποκαλύψει που θα μας πάει το πλοίο του, γι' αυτό το ταξίδι, είναι ιδιαίτερα γοητευτικό, με την γλυκιά προσμονή της αποκάλυψης.

Περνάω πολύ όμορφα και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

Δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει, μα όταν πιάσουμε λιμάνι θα επανέλθω δριμύτερη, στις ιστολογικές μας επάλξεις.

Ελπίζω ως τότε να περνάτε καλά και μην διστάσετε ούτε στιγμή, σαλπάρετε μαζί μου, στο μικρούλι αχ.



Φιλί γλυκό, στον καθένα σας ξεχωριστά


14 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

Χαίρομαι! Πάντα να ταξιδεύεις. Ο κόσμος των βιβλίων είναι ανυπόκριτος και ξεκάθαρος. Τίποτε δεν επικαλύπτεται.

Πάντα γερή και δυνατή!

Roadartist είπε...

Αχ, όλα τα βιβλία είναι ατέρμονα ταξίδια.. ίσως τα ομορφότερα!
Και εγώ το ίδιο.. Και ο μήνας αυτός θα αφιερωθεί στα βιβλία..κυρίως! Φιλιά πολλά .. και καλές βουτιές στο όμορφο νησί σου!! Δε θα το χαίρονται μονο οι τουρίστες άντε! :)

Dee Dee είπε...

Το περιμενω κι εγω το μικρουλη αχ....αλλα το κραταω για τις διακοπες, θα μου κανει παρεα εκει, στο νησι, στα γαλαζια , τα πρασινα, τα ομορφα :)

Καλο ταξιδι nefelli μου, ενα βιβλιο σε επιστρεφει παντα διαφορετικο, με οποιο τροπο :)

Καλο απογευματακι!

Fegia είπε...

Νεφέλλη μου να περνάς καλά όπου και να είσαι.
Όταν με το καλό επιστρέψεις, σου έχω μια πληροφορία για τον υπεραιωνόβιο Ζακυνθινό παππού.
Φιλάκια πολλά

γιάννης φιλιππίδης είπε...

.
νεφέλλη μου

διάβασα το κείμενο σου από χτες. γι άλλη μια φορά μια δυνατή συγκίνηση φώτισε το βλέμμα μου. θαρρώ πως για τις καλές μου αυτές στιγμές δεν πρέπει να μιλώ επί του παρόντος δημόσια ίσως μιλήσουμε πολύ όταν πια θα ‘χετε τελειώσει οι περισσότεροι το διάβασμα αυτού του μυθιστορήματος

ως τότε, ένα μέιλ θα σε περιμένει αύριο και δε θα ναι μονάχα κείμενο

χίλια φιλιά
χίλια ευχαριστώ από δω

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλό μήνα Νεφέλη μου.
Τα ταξίδια του μυαλού υπερτερούν σε συγκινήσεις εκείνων της πραγματικότητας.
Να είσαι καλά.

Nefelli είπε...

Π.Κ μου, αγαπημένε και διάφανε όσο ποτέ άλλοτε....
Ο κόσμος των βιβλίων είναι ένας κόσμος μαγικός, μικρές αποδράσεις συνηθίζω να αποκαλώ κάθε τέτοια ανάγνωση.
Μια τέτοια μικρή-μεγάλη απόδραση ζω αυτή την περίοδο, κανακεύοντας το γεννητούρι του Γιάννη μας.
Και είναι τόσο όμορφο τούτο μωρό, που να το αφήσω από τα χέρια μου, δεν θέλω.
Σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου εδώ.
Ξέρεις πόσο χαίρομαι να σε βλέπω.

Την αγάπη μου

Nefelli είπε...

Roadίτσα μου, γλυκό μου κορίτσι!!!
Σαν να περνώ σε μια άλλη διάσταση, χωρίς ρολόγια και τικ τακ.
Εκεί που ο χρόνος δεν έχει καμιά αξία.. μόνο τα συναισθήματα πληθαίνουν, κάθε φορά διαφορετικά...

Ναι, καρδιά μου, το χαίρομαι το νησάκι μου και δες εικόνα:
Παραλία, καταμεσήμερο, καυτός Ζακυνθινός ήλιος,καταγάλανα νερά, γύρω μου φωνές χαρούμενες από ξεκούραστους ταξιδευτές που βρίσκουν ξανά τον εαυτό τους....
πάνω σε μια ξαπλώστρα... τα κλαδιά από ένα αρμυρίκι, μου εξασφαλίζουν σκιά... ένας καφές με πολλά παγάκια στέκει στο ξύλινο τραπεζάκι δίπλα μου, πολύ όμορφες μελωδίες γεμίζουν ήχους τον αέρα από κοντινό, γραφικό μπαράκι της παραλίας κι εγώ εκεί με το μικρούλι αχ, χαμένη στις γειτονιές του Γιάννη.
Πολλές φορές, μου ξεφεύγει ένα δυνατό γελάκι και με κοιτούν παράξενα από τις δίπλα ξαπλώστρες.
:-)
Γνέφω "χαίρεται" και χαμογελώντας τους λέω "δεν φταίω εγώ... ο Γιάννης...".
Αφού πάρουν τις σχετικές πληροφορίες για το βιβλίο που διαβάζω, συνεχίζουν ανέμελοι να χαίρονται τη θάλασσα...
συνεχίζω ανέμελη να χαμογελώ με τα κωμικοτραγικά που διαβάζω.

Περνάμε πολύ καλά σου λέω.
Και επειδή είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις ακριβώς τι εννοώ, δεν λέω περισσότερα.
Μόνο να ευχηθώ, να είναι το καλοκαίρι σου, ένα από τα πιο όμορφα που θα ζήσεις. Χωρίς άγχος, πολλή ξεγνοιασιά, θάλασσα και ήλιο.

Φιλί γλυκό, φιλαράκι μου

Nefelli είπε...

Deedeeκα μου καλοκαιρινή, να το περιμένεις καρδιά μου.
Αξίζει η αναμονή όσο δεν φαντάζεσαι..
και ναι, ιδανικός τόπος να ταξιδέψεις μαζί του είναι τα γαλάζια, τα πράσινα, τα όμορφα νησιώτικα!!!!
Δεν θα πω κουβέντα σχετικά, θέλω να ζήσεις κάθε δυνατή συγκίνηση, έτσι ακριβώς όπως τις ζω κι εγώ.
Ο Γιάννης μας, αποκαλύπτει μια άλλη πλευρά του, εξίσου όμορφη με αυτή που έχουμε γνωρίσει και σου υπόσχομαι πως η πρώτη επαφή με το βιβλίο,θα σου προκαλέσει τουλάχιστον ένα δάκρυ χαρούμενης συγκίνησης (σ' εμένα έφερε πολλά...).
Πολλά είπα και δεν λέω περισσότερα. Τα υπόλοιπα από το μικρούλι αχ.

Φιλί μεγάλο, κορίτσι του καλοκαιριού

Nefelli είπε...

fegia , καλέ μου φίλε.
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα σου από τα νεφελόματα.
Αν εννοείς τη διευκρίνηση για το όνομα του, την έχω ήδη δει.
Όταν είπα ότι μου είναι γνώριμη μορφή, εννοούσα πως ο τόπος μου σφύζει από τέτοιους μερακλήδες παππούδες, με τις μάντζιες και τσι παρόλες τους, ξεγελούν το χάροντα και τους αφήνει να σκορπούν χαμόγελα τριγύρω.
Χαίρομαι αφάνταστα, που είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις τον παππού Αχιλλέα... τέτοιες γνωριμίες, είναι μαθήματα ζωής για εμάς τους νεότερους.
Φιλί γλυκό, καλέ μου φίλε και αμέσως μόλις μπορέσω θα περάσω από το "σπίτι σου"

Nefelli είπε...

Γιάννη, ξεχωριστέ μου...
Οι αλήθειες σου ψυχή μου, δεν χωρούν στο εδώ ή στο εκεί...
Οι αλήθειες σου κι αν τις κρύβεις ταπεινά και τις σκεπάζεις με μετριοφροσύνη θα λάμπουν γιατί είναι φως μέσα σε απέραντο σκοτάδι...
Σε έχουμε αγαπήσει, ακριβώς γι' αυτό που είσαι κι αν το χάρηκες μάτια μου όμορφα, να το πεις κι αν χρειαστεί, να το φωνάξεις.

Εσύ, ευχαριστείς εμένα???
Μετά απ'όσα μου χάρισες όλο αυτό τον καιρό που σε γνωρίζω, μ' ευχαριστείς???

Κοιτάγματα, λες κ' είν γιορτή, πρωτοχρονιά...
Αγκαλιά, σφιχτά..
κ' η καρδιά σου ρόδι τυχερό, να στάζει η αγάπη ένα σωρό...
... κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό....
χέρι, χέρι ως το πρωί...
τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ' αναμνήσεις μετά γυρνούν....
δεν είν' ο κόσμος ιδανικός,
για το ταξίδι είναι δανεικός,
για να'χει όνειρα να κάνει ο ενικός....
(Νικολακοπούλου Λίνα - να μ' αγαπάς)

Σ' αγαπώ, έτσι όπως μόνο όσοι κοιτάχτηκαν με διάφανο βλέμμα μπόρεσαν.
Σ' αγαπώ, ξεχωριστέ μου φίλε κι εδώ κι εκεί... και όπως κατάλαβες το καραβάκι σου με βρήκε.
Θα το φορτώσω αύριο μάλλον και θα το στείλω πίσω με ότι όμορφο μπορέσω.

Φιλί μεγάλο, καπετάνιε μου

Nefelli είπε...

Βαγγέλη μου, γλυκέ μου Βαγγέλη, καλό μας μήνα ψυχή μου.
Όπως κατάλαβες πολύ καλά, βρίσκομαι σε φάση δυνατών συγκινήσεων που παίρνω από αγαπημένους, ιδιαίτερους φίλους...
Το Γιάννη.. εσένα... και τόσους ακόμη που με τον καθένα σας ξεχωριστά, έχουμε κοιτάξει λίγο παραπέρα...
Το βιβλίο του Γιάννη το περίμενα με μεγάλη λαχτάρα και τώρα που το κρατώ στα χέρια μου, του έχω αφιερώσει, το λιγοστό ελεύθερο χρόνο μου.
Κάθε φορά που καταπιάνομαι με ένα μικρό ή μεγάλο "θησαυρό", προσπαθώ απερίσπαστη να δώσω τουλάχιστον,την πρέπουσα προσοχή.
Μόλις με το καλό τελειώσω το ταξίδεμα μου με το μικρούλι αχ, με περιμένουν 4 άλλοι θησαυροί που μου χάρισες ψυχή μου.

Κι αν σου ακουστεί παράξενο, συμβαίνει...
Με τα πεζά και τα μυθιστορήματα, ταξιδεύω σε γαλανά νερά..
με την ποίηση, πετάω σε ανεφέλωτους ουρανούς...
Γι' αυτό μόλις πιάσω λιμάνι από τούτο το ταξίδι μου, φοράω τα καλά μου, φτερά και φεύγω για τους ουρανούς με τις λευκές, τις άγραφες σελίδες του Αργύρη Μπαρή...

Φιλί αγαπημένο, σε όσα η καρδιά σου αγκαλιάζει.

faraona είπε...

Θα το παρω κι εγω.Ο Γιαννης γραφει καλα και μ αρεσει πολυ που ειναι μεστος κι απλος.
Σε φιλω
Καλο μηνα!

Nefelli είπε...

Φαραονάκι μου γλυκό, καλό μήνα κορίτσι της θάλασσας.

Ο Γιάννης μας, μέσα από το μικρούλι αχ, μας συστήνεται από την αρχή.
θα γνωρίσεις έναν διαφορετικό Γιάννη, που καθόλου δεν επαναλαμβάνεται και πρωτοτυπεί μέσα από την καθημερινότητα πολλών διαφορετικών χαρακτήρων.
θα σε ενθουσιάσει και θα κρατήσει το ενδιαφέρον σου στο μάξιμουμ, μέχρι την τελευταία του σελίδα.

Καλό ταξίδι σου εύχομαι φαραονάκι μου.
Φιλί γλυκό.